« »
 
[]« 2 blava » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 678b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/BLAVA2
2. BLAVA, Lapis cæruleus tegendis ædificiis aptus, quem Galli vocant Ardoise.[] Acta SS. April. tom. 3. pag. 393. D. de S. Franca :
Cum una scalia Blavarum oculum unum sibi perforasset.
Vide Blavus.