« Bormis » (par C. , 1678), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 709a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/BORMIS
BORMIS. Albertus Argentinensis in Chronico pag. 102 :
Henricus quoque..... habens equum indomitum pressuram Bormis seu aciei exercitus Regis sufferre non valens, tacto equo cum calcaribus, primus Bohemos invasit.Ubi videtur legendum Stormis. Vide Stormus. Malim Hormis a Græc. ὁρμή, Impetus. Sensus loco convenit, et librarius b pro h scribere potuit quam facillime.