« »
 
[]« Bortmagad » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 710b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/BORTMAGAD
BORTMAGAD. Lex Frisionum tit. 12 :
Qui cum ancilla alterius, quæ nec mulgere, nec molere solet, quam Bortmagad vocant, mœchatus fuerit, etc.
Germani Magt et Maget, ancillam dicunt ; bord veteri lingua Saxonica est domus. Est igitur Bortmagad, ancilla ex honoratioribus, quæ vilibus officiis non inserviunt, quales sunt eæ quas Abras vocant. Sicama Hertmagad legendum censet, ut sit, quæ interiori domo pro domino et familia focum et stratum procurabat. Conf. Graffii Thesaur. Ling. Franc. vol. 3. col. 212.