« »
 
[]« 1 bougius » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 721b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/BOUGIUS1
1. BOUGIUS, Habitatio, domus. Paris. Bouge, est cellula. Litteræ Officialis Meldensis ann. 1292. in Tabulario Calensi pag. 232 :
Confessi sunt se accepisse a religiosis mulieribus Abbatissa.... duas domos seu Bougios domus ad invicem contiguos et connexos, sitos apud Villares supra Mucram cum ortis retro domos ipsas seu Bougios situatis, prout se comportant.
Vide Boda.