« 1 bougius » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 721b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/BOUGIUS1
1. BOUGIUS, Habitatio, domus. Paris. Bouge, est cellula. Litteræ Officialis Meldensis
ann. 1292. in Tabulario Calensi pag. 232 :
Confessi sunt se accepisse a religiosis mulieribus Abbatissa.... duas domos seu Bougios domus ad invicem contiguos et connexos, sitos apud Villares supra Mucram cum ortis retro domos ipsas seu Bougios situatis, prout se comportant.Vide Boda.