« »
 
[]« Bragamardus » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 732c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/BRAGAMARDUS
BRAGAMARDUS, Gladii species, acinaces, Gall. Sabre. Monstra facta apud Chassag. ann. 1511.
Injunctum est quod habeat unum Bragamardum infra xv. dies.
Bragamas, in Lit. remiss. ann. 1392. ex Reg. 143. Chartoph. reg. ch. 126 :
Ledit Camus geta un grant coustel, que l'en dit Bragamas, contre la teste dudit Huchon.
Neque aliud sonat Bergaman, in aliis Lit. ann. 1398. ex Reg. 154. ch. 38 :
Perrot Lancel, dit Ogier, avoit pendu un bazelaire ou Bergaman à sa çainture, et tenoit un plansson en sa main.
Ubi leg. forte est Bragaman vel Bragamart, ut et apud Marten. in Gest. Briton. tom. 3. Anecd. col. 1496. pro Bagamars :
Qui tenoient tous entre leurs mains
Bagamars et grant gysarmes.
Vide infra Braquemardus.