« 1 bria » (par C. , 1678), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 748b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/BRIA1
1. BRIA, Mensura, Joan. de Janua. Gloss. Lat. Gr. :
Bria, εἶδος ἀγγείου.Ita scribendum. Ebrardus Betun. in Græcismo cap. 12 :
Radulphus in Vita S. Richardi Episc. Cicestrensis n. 31 :Hæc Bria si dicas, modus est, vas Romipetarum :Hic Bria, quo vinum sibi distribuunt quasi libra.
Quippe sobrius dicitur, quasi sub Bria constitutus, id est, sub mensura.Occurrit etiam apud Arnobium lib. 7. Inde quidam nostrum Buire accersunt. Vide Forcellin. et Lindemann. ad Charisium lib. 1. cap. 17. sect. 2. not. 2.
P. , 1766.
◊ Glossar. Provinc. Lat. ex
Cod. reg. 7657 : Bria, mensura, metreta, mesura, Prov.