![[]](img/image.png)
BRITO Britonans, Britonisans, vulgo Breton Bretonnant, Qui lingua in Britannia
inferiori usitata loquitur, Bas Breton ; a quo, qui superiorem Britanniam incolit,
distinguitur appellatione Breton Gallot, qui lingua Gallica utitur. Arest. ann.
1402. 22. Apr. in vol. 9. arestor. parlam. Paris. :
Ipsi scholares dicti collegiiProcessus Egid. ann. 1440. ex Bibl. reg. :(Corisopitensis)erant Britones Britonantes, qui tales loquelas et sermones non intelligebant.
Ipse notitiam habuit cum quodam Britone Britonisante.Lit. remiss. ann. 1396. in Reg. 151. Chartoph. reg. ch. 210 :
Yvon François estrangier, né du pais de Bretagne Bretonnant.Froissart. 1. vol. cap. 314 :
Si chevaucha le connestable premierement Bretagne Bretonnant, pourtant qu'il la sentoit tousjours plus encline au duc Jehan de Montfort, que Bretagne Gallot. Bretonnerienude, dicitur Britannia inferior, in Lit. remiss. ann. 1385. ex Reg. 128. ch. 76 :
Symon le Nostre né de la Bretonnerie, etc.Britanniæ ducum denarii, Bretons nuncupantur, in Hist. chronolog. Caroli VII. reg. Franc. pag. 434 :
Deux Bretons et une placque.Occurrit eorumdem mentio tom. 1. Probat. Hist. Brit. col. 1202.
P. , 1766.
◊ Notandum vero est
Britones appellari in Stat. Camerac. super duellis, qui Consiliarii vocantur
in Edicto Phil. Pulc. v. Duellum edito : Et premiers quant on est venu ou camp, li prouvos et li eskievin mainnent les campions j. tour entour le parc pour faire prier à boinnes gens pour iaus, et doit aler cius ki a apelet devant et auvec lui li prouvos et une partie deseskievins, et ses Bretons porte sen escu devant lui ; et après cius ki est apelés et li autre partie des eskievins auvec lui, et ses Bretons ki porte sen escu devant lui.