« »
 
[]« Buccella » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 765b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/BUCCELLA
BUCCELLA. Gloss. vet. Buccella, ψωμίον. Joan. de Janua : Buccella, morsella panis. Regula Magistri cap. 27 :
In quibus omnibus mensis in suos meros quisque Frater de suo pane ternas, non amplius, Buccellas intingant. Buccellæ mundæ,
in l. 5. Cod. Th. de Annonis civicis, etc. (14, 17) :
Civis Romanus, qui in viginti panibus sordidis.... 50. uncias comparabat, triginta et sex uncias in Buccellis sex mundis sine pretio consequatur.
Ubi buccellæ dicuntur panes parvuli rotundi, seu ϰριϰελλοέιδη ψωμία, uti βουϰέλλους interpretatur Constantinus Porphyr. l. 1. περὶ Θεμάτων. Vide Forcellinum.
Buccella, Hostia consecranda, vel consecrata. Capitula Caroli Mag. lib. 6. cap. 191. 194. :
Ut sacerdotes admoneant viros et mulieres, ut ad basilicas luminaria, et incensum, et Buccellas, et primitias offerant,
Omnes editiones Bucellas. Eadem habent Capit. Herardi Archiepisc. Turon. cap. 114. Vide Synod. Matisc. can. 50. Bernoldus Presbyter Constantiensis in Exposit. Ordinis Romani, conqueritur in quibusdam Ecclesiis oblatas panis, quæ prisca Ecclesiæ consuetudine ad usum sacrificii a populo fideli ad mensam Domini offerebantur, ad imaginem nummorum, et ad tenuissimam quamdam et levissimam formam, a veri panis specie alienam, fuisse redactos. Honorius Augustod. lib. 1 :
Et quia populo non communicante, non erat necesse panem tam magnum fieri, statutum est in modum denarii formari.
Guibert. lib. 1. Hist. Hieros. cap. 2 :
Sicut Buccellæ intinctio non sacramenti peragendi, sed Judæ proditionis fuit ostensio.
Tertullianus lib. de Monogamia, Buccellas vocat panes, quos ministri Ecclesiæ mulieribus domum perferendos dabant. Græci vero Constantinopolitani βουϰάϰρατον appellabant Buccellam vino intinctam, seu sacram Eucharistiam, vel panem Eucharisticum intinctum, ut est apud auctorem libri Miraculorum SS. Cosmæ et Damiani cap. 10. quæ quidem vox apud Dorotheum doctr. 18. pro cibo profano videtur accipienda. Vide Glossar. med. Græcit. col. 213. ubi Bucceam panis vel Panem et vinum esse Βουϰάϰρατον Cangius scribit. Vide Corsned, Oblata.
© École des chartes.