« Burgetus » (par P. , 1766), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 784c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/BURGETUS
BURGETUS, Burguetus, diminut. Burgus, Domorum congregatio, suburbium.
Charta ann. 1230. ex Bibl. reg. :
Item petebant dicti bajuli Burgetum, in quo manet Johannes Laurentius, et Burguetum de Pennavaria.Composit. inter Pontium episc. et curiam dom. reg. Biter. ann. 1290. ex Chartul. Biter. ch. 6 :
Ceterum cum super Burgeto, appellato de Sancto Johanne, qui olim excrevit extra muros et fossata civitatis Biterrensis, et jungitur burgo seu burgis ipsius episcopi Biterrensis, inter ipsum episcopum et procuratorem domini regis fuisset diutius litigatum : quia veritate inspecta, idem Burgetus cum burgo antiquo ipsius episcopi, idem burgus censeri debeat, etc.Occurrit præterea in Stat. Vercell. lib. 2. pag. 47. Vide supra Burgata et Burgeolus.
P. , 1766.
Burgotus, Eadem notione, in Charta ann. 1301. ex Tabul. Massil. : Eligantur de quolibet Burgoto dictæ civitatis duo probi homines et unus notarius, et totidem dictæ civitatis sexeno, qui primum in suis burguis seu sexenis perquirant et recipiant a volentibus gratis contribuere in opere jam dicto.Vide Burgus.
P. , 1766.
Burguetum, Eodem significatu. Charta ann. 1409. ex schedis Pr. a S. Vincent. : Et ab ista parte adjungitur totum Burguetum extra portale, usque ad quemdam terminum.