« »
 
[]« Burictarius » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 787c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/BURICTARIUS
BURICTARIUS, Pincerna, sic dictus a Gallica voce Bure, Lagena major, unde nostrum Burette. Litteræ Philippi Regis Francorum ann. 1292. ex antiquo Chartulario Æduensi :
Astantibus in palatio nostro, quorum subscripta sunt signa et nomina : S. Theobaldi Comitis Dapiferi. S. Guidonis Purictarii nostri. S. Matthai Camerarii nostri, cum Stabulario nullo, etc.
Vide Buticularius in Butta 3.