« »
 
[]« 1 butta » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 795a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/BUTTA1
1. BUTTA. Guillelmus de Baldenzeel in Hodœporico :
Hoc brachium vulgariter Butta Constantinopolitana dicitur, eo quod super ipsum in littore Europæ egregia civitas Constantinopolis situata sit.
Sed ibi videtur legendum Bucca, seu fretum Hellespontiacum, et Bosporus, quem etiamnum Turci Bogasin appellant, voce, ut videtur, a Bucca efformata : etsi Butta Constantinop. appellari potuerit, quo sensu buttam appellamus, quod prominet : nam Constantinopolis in collibus exstructa in mare procurrit. Vide Bucceavia in Buccea.