« Caballata » (par P. , 1766), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 003a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CABALLATA
CABALLATA, Vas vinarium, f. Uter, quod formam cabalcasci referat ; de onere quippe
equi intelligi posse, ut supra in voce Caballus, nequaquam opinor, in Charta
ann. 1263. apud Murator. tom. 2. Antiq. Ital. med. ævi col. 475 :
Resignaverunt roccam Fumonis nomine et vice ipsius domini, cui ipsa rocca ab Apostolica sede ad custodiendum fuerat commissa, cum rebus inferius adnotatis,... undecim vegetes cum quinque Caballatis vini et una de aceto ; item tres tini, etc.Vide supra Cabalcascus.