« »
 
[]« Cabare » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 007a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CABARE
CABARE, Cavare, fodere. Tabular. Casauriense, anno Ottonis Imp. 16 :
Concedisti mihi Majoni... unum sedium de molino, qui est super lacum... ut habeamus ego Majo licentiam ipsum sedium Cabare, et formas facere, et omnem firmamentum ad ipsum molinum faciendum.
In veteri inscriptione apud Gruterum pag. 622. i. Cabatores pro Cavatores dici quidam opinantur.
Scabare, pro Cavare, non semel occurrit in Vita S. Eligii lib. 2. cap. 6 :
Mox, ut terram sarculo Scabare cœpit.
Rursum :
Cum paululum ima fossæ declimans in latus cavernæ Scabare humum cœpisset.