1. CADUCUM, Hæreditas, escaeta, quæ in legitimum hæredem cadit. Tabularium Calense pag. 62 :

Compromiserunt super controversia... occasione cujusdam racheti, quod petebat dicta abbatissa a dicta domina ratione feodi de Montefirmolio, quod eidem dominæ obvenerat ex Caduco seu successione defuncti Droconis quondam fratris ipsius dominæ.

Necrolog. Ecclesiæ Autissiod. ad 13. Januar. :

Obitus Bernardi Episc... Dedit xiiii. libras super Caducum Yterii Canonici, etc.

Charta ann. 1221. inter Instrum. Hist. Meld. tom. 2. pag. 112 :

Rocognoverunt se dedisse... Caducum Reginaldi de Quinciaco, quod continet viginti arpenta terræ, et duo arpenta prati, etc.

Tabularium Prioratus S. Nicasii de Mellento ann. 1283. fol. 45 :

Jure communi, vel speciali, hæreditagii, vel Caduci, seu aliquo alio jure quocunque, etc.

Charta ann. 1291 :

Petebant pro partagio, nec non et dimidiam Caduci, eschaetam defuncti Joannis de Soliaco Militis.

Alia Hugonis Candavenæ D. de Beauval ann. 1206 :

Vendiderunt D. Ingerranno Vicedomino Pinconii quidquid Caduci, vel hæreditatis devolutum erat ad prædictam Agnetem.

Alia ann. 1214. apud Roverium in Reomao pag. 249 :

Campum... qui de Caduco meo erat.

Alia porro notione vox hæc usurpatur apud Jurisconsultos et Isidorum in Glossis ubi ait : Bona Caduca, quibus nemo succedat hæres.