« 2 caducum » (par C. , 1678), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 015a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CADUCUM2
2. CADUCUM, Manus mortua. Tabularium S. Genovefæ Paris. in Charta H. Episcopi
Silvanectensis :
Recognoverunt se esse homines de corpore Ecclesiæ S. Genovefæ, et quod ipsi manum mortuam, quæ vocatur Caducum, debent, etc.Occurrit in eodem Tabulario crebrius. Vide Manus mortua. Chart. ann. 1285. ap. Haltaus. Glossar. German. voce Todfall coll. 1788 :
Caducum in morte, quod todval vulgariter appellatur.