CALCATORIUM, Glossarium mediae et infimae latinitatis, Du Cange et al.

« Calcatorium » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 023a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CALCATORIUM

CALCATORIUM, Torcular. Ita Gloss. Lat. MS. Reg. Addit Ugutio : Quia uvæ vel oleum Calcentur, vel extortæ exprimantur. Greg. M. lib. 1. Dialog. :

Tunc vir Dei vineam ingressus racemos collegit, ad Calcatorium detulit, etc.

Thomasius in Dictionario suo Lat. Anglico Calcatorium exponit :

a limekillor pit, also the place, were they stampe grapes,

id est, Calcaria fornax, aut fovea, et Locus ubi calcant uvas. Amalthea :

Calcatorium, semita in cella vinaria inter duos lacus. Item, locus ubi calx coquitur, et ubi uvæ calcantur.

Vide quæ ex Palladio laudantur in voce Calcea.

P. Carpentier, 1766.

◊ Gloss. Cæsar. Heisterbac. tom. 1. Hist. Trevir. Joan. Nic. ab Hontheim pag. 695. col. 1 :

Debent vindemiam colligere, et in carro suo ducere ad Calcatorium.

Chart. Donat. ann. 998. ap. Marin. in Papyr. Diplomat. pag. 167. num. 106 :

Medietatem de vinea in disertis posita petiam unam in integrum cum versulariis suis et terra ad calcatorio ponendum et residendum in commune.

Vide quæ ad hunc locum notat doctissimus editor pag. 323.