CANARIA, Jus, quod domini in vassallorum prædiis habebant, ratione cujus iidem vassalli et subditi canes dominorum excipere et alere tenebantur. Charta Rainaldi Comitis Burgundiæ ann. 1050. in tom. 9. Spicilegii Acheriani :

Dimitto... consuetudinem, quam pater meus et ego accipiebamus ritu temerario in quadam potestate eorum, quæ dicitur Cussiacus, ad equos nostros, sive ad canes, quam vulgo Marescalciam et Canariam appellant. Mansio Canum

dicitur in Charta Amalrici Comitis Ebroïcensis, in Tabul. S. Maglorii Paris. :

De cervorum insuper et cervarum omnium venatione, dextros armos, si præcedenti nocte fuerit Mansio Canum in Monteforti, vel in S. Leodegario, etc.

Adde Ægid. Gelenium in Colonia, pag. 68. In Consuetudine Hannoniensi cap. 99. § 1. ubi Chienesse dicitur canum agmen, quod nos Meute de chiens appellamus, ejusmodi Canariæ interdicuntur. Vide Brennaticum. Plinio lib. 25. cap. 8. Canaria, herbæ species est.