« »
 
[]« Candrum » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 085b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CANDRUM
CANDRUM vel Candrus. Stat. MSS. eccl. Tullens. collecta ann. 1497. fol. [] 106. v°. ubi de canonico mortuo :
Ceteri ad partem sedeant psalmodiando cursum,... sicut in Candris continetur.
Liber significari videtur, in quo habetur officium ecclesiasticum seu series orationum, psalmorum, etc. cur autem ita dictus, ignoro. Vide Candes.