« »
 
[]« 2 canella » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 086a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CANELLA2
2. CANELLA, diminut. a Canna, Arundo, baculus, Gall. Canne, Ital. Cannella. Comput. ann. 1495. inter Probat. tom. 4. Hist. Nem. pag. 64. col. 1 :
Ordinaverunt fieri et depingi trecentum arma... ad modum de banieres, pro affigendo in Canellis, utque parvuli pueri civitatis portarent illa ante processiones.
Chron. Parmense ad ann. 1279. apud Murator. tom. 9. Script. Ital. col. 791 :
Omnes mesterii de Parma, a majore usque ad minorem, iverunt ad dictam figuram cum palliis et Canellis.