CANISTRUM, Glossarium mediae et infimae latinitatis, Du Cange et al.

« Canistrum » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 090c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CANISTRUM

CANISTRUM, Vas Ecclesiasticum, in quo distribuebantur eulogiæ, seu panes benedicti. Epiphanius Presbyter in Indiculo ad Hormisdam PP. :

Si hæretici non sunt, quomodo tanta sacramenta confecerunt, ut Canistra plena omnibus erogarent, ne imminente, ut dicebant, persecutione, communicare non possent ?

◊ Ita etiam appellant Scriptores Ecclesiastici discos, qui lampadibus substrati sunt. Anastasius Bibl. in Hadriano I. pag. 118 :

Ante januas vero argenteas, fecit Canistros argenteos 12. pens. lib. 36.

In Leone III. pag. 121 :

Canistra 2. pensant. lib. 3.

Pag. 136. 145 :

Canistrum ex argento purissimo inibi fecit cum catenulis suis pens. lib. 15.

Ibidem :

Fecit.... Pharum majorem in modum retis cum Canistris 20. pendentem sub trabem majorem, etc.

In Greg. IV. pag. 163 :

Obtulit etiam.... Canistra Ennafodia 2. pens. lib. 15. Ἐννεαφώτια,

duodecim luminibus ac lucernis instructa.