« »
 
[]« 1 cantarus » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 103b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CANTARUS1
1. CANTARUS, Pelvis qua tonsores utuntur ad lavandam barbam, Gall. Bassin. Hist. Dalphin. tom. 2. pag. 274 :
Barberio pro emendo uno sacco, pro faciendo lesavio pro Domino duabus quarteriis et uno Cantaro.
Vide Cantharum.