« 2 cantarus » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 103b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CANTARUS2
2. CANTARUS, vel Cantarum, Pondus idem, quod supra Cantarium. Occurrit
apud Baluzium tom. 6. Miscell. pag. 347. et in Vita S. Francisci de Paula inter Acta SS.
April. pag. 130 :
Unde quidam lapis pondo trium Cantarorum deturbabatur.
P. , 1766.
◊ Vel Præstatio pro
Cantario. Charta pro Pisanis apud Lam. in Delic. erudit. inter not. ad Hist.
Sicul. Bonincont. part. 1. pag. 197 : Et de hoc quod ille me preces fecerunt de Cantaru, quod erat super flumen, etc.