CAPANNA, Tugurium, casula. Isidorus lib. 14. Origin. cap. 12. et ex eo Papias : Tugurium parva casula est, quam faciunt sibi custodes vinearum, ad tegimen sui, quasi tegurium. Hoc rustici Capannam vocant, quod unum tantum capiat. Joan. de Janua : Capanna, vilis casa, vel domus palea cooperta. A Græco ϰαπάνη, ut quidam volunt. Vide Menagii Diction. Etymol. et Murator. Antiq. Ital. vol. 2. col. 1179. C. Itali vocem retinent Capanna, unde Cambrobritanni Caban, nostri Cabane, Hispani Cabana, effinxerunt. Statuta Raymundi Comitis Tolosæ contra Hæreticos :

Omnes Cabanæ suspectæ a communi habitatione castrorum remotæ, et speluncæ infortiatæ, et clusella in locis suspectis et infamatis destruantur.

Consilium Archiepiscopi Narbonens. cap. 34. in Concilio Biterrensi ann. 1246 :

Investigent hæreticos in villis, et extra domos singulorum, et cameras subterraneas, Cabannas, et clausellas, et alia latibula perquirendo.

Codex MS. S. Martialis de Miraculis ejusd. Sancti apud Stephanotium tom. 2. Fragm. Histor. :

Locus ullus in tuto non erat ; persona aliqua non excipiebatur : æqua lance domus divitum et procerum et Capannæ pauperum, orphanorum et viduarum supellectiles scrutabantur.

Occurrit passim in Tabulario Ecclesiæ Uzetiensis. Vide Foros Aragon. lib. 3. tit. de Pascuis. Acta SS. April. tom. 3. pag. 524. et seq. Maii tom. 2. pag. 167. et cap. 7.