« »
 
[]« 2 capellani » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 121c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CAPELLANI2
2. CAPELLANI, Rectores Ecclesiarum, in Synodo Santonensi ann. 1282. cap. 5 :
Statuendo ut omnes Capellani, Subcapellani, infra duos menses, ex quo Parochianus eorum mortuus fuerit, nobis afferant vel mittant testamentum defuncti, etc.
Consuetud. Tolos. in Rubrica de Testamentis :
Consuetudo est Tolosæ, quod ultimum testamentum conditum ab eo qui testare valet, adhibitis duobus vel tribus testibus, vel quatuor vel amplius, præsente Capellano vel Subcapellano, vel etiam absente seu etiam non vocato, valet.
Synod. Archiepiscopi Burdegal. habita Conaci ann. 1255 :
Inhibemus ne quisquam Sæcularis et Religiosus funus sibi delatum suscipiat, nisi per Capellanum proprium fuerit præsentatum, cum conditiones personarum hujusmodi melius noverint proprii Capellani.
Statuta MSS. Caroli 1. Reg. Siciliæ cap. 149 :
Et ladite Eglise [] ait especial nombre de Chapeleins. Ci endroit sont appellez toute maniere de Clers Chapeleins.
P. Carpentier, 1766.
◊ Occitanis Capellans. Testam. Bertr. de Borno milit. ann. 1360 :
Item lego Capellano, vicario et clericis parrochiæ de Altoforti... viginti solidos currentis monetæ renduales, ita quod Capellanus dictæ ecclesiæ S. Eligii de dictis xx. solidis rendualibus habent pro parte sua quinque, et vicarius, si interfuerit, tres solidos.
Occurrit præterea in Ch. ann. 1207. ex Chartul. S. Mariani Autiss. fol. 19. et inter Probat. tom. 2. Hist. Occit. col. 479. et 480. Vide mox
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Capellanus Curatus, Eadem notione. Statuta MSS. Augerii II. Episc. Conseran. ann. 1280 :
Statuimus quod si res vel pignora alicujus Ecclesiæ, vel Clerici, vel personæ ecclesiasticæ, absque judicis ecclesiastici auctoritate, violenter captæ vel capta fuerint vel detenta, captores seu detentores hujus moneantur ter a Rectore loci seu Capellano Curato, quod ea libere et integre restituant ; quod si forte sic moniti facere contemserint, ipsos quos ex tunc in his scriptis excommunicamus, excommunicatos per Rectores seu Capellanos eosdem publice præcipimus nunciari.
Rursus memorantur ibidem Capellani Curati, ubi de testamentis, et alibi.
Subcapellani, et Presbyteri, quos Rectores Ecclesiarum parochialium, vel religiosi, sibi associant ad regimen animarum, et quibus potestatem concedunt absolvendi et administrandi sacramenta Ecclesiastica, et ea quæ ad curam pertinent animarum, committunt : quod fieri vetatur in posterum absque Episcopi licentia, in Synodo Pictaviensi ann. 1280. can. 3. Ii porro videntur, quos Rectores Ecclesiarum etiamnum hodie ad subsidium functionum suarum sibi adsciscunt. Vide Synodum Beneventanam ann. 1091. can. 2. et infra Socii Plebani.
© École des chartes.