« »
 
[]« 1 capitagium » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 131c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CAPITAGIUM0
1. CAPITAGIUM. Charta Pacis Communiæ urbis Faræ ann. 1207 :
Capitagia [] hominum nostrorum, et tria placita generalia, et panem quem mihi debebant, etc.
Infra :
Salvis Capitagiis dominorum suorum, etc.
Charta Joannis Abbat. Compend. ann. 1247 :
Reddunt insuper homines nostri de corpore, tam præsentes quam futuri utriusque sexus Capitagia sua certis terminis, quibus solvere consueverunt.
Charta Guillelmi Abbatis S. Dionysii ann. 1248. apud Doubletum lib. 3. pag. 907 :
Manumisimus et manumittimus et ab omni obnoxietate servitutis, qua nobis antea tenebantur, videlicet forismaritagio, Capitagio, manumortua... absolvimus.
Alia Guillelmi Episc. Laudun. in Probat. Hist. Guinens. pag. 378 :
Item Capitagia hominum ipsius Ingerranni ibidem commorantium.
Charta ann. 1222. in Tabul. Campaniæ Regio :
Damna petant sibi illata, occasione prohibitionis factæ ipsis hominibus de tallia et Capitagiis non solvendis.
Charta Joannis de Vernone ann. 1231 ;
Remisi eis et quitavi manummortuam et denarios quos mihi debebant nomine Capitagii annuatim.
Capage, apud Delphinates. Mabill. Præfat. in tom. 2. Actorum SS. Benedict. sæc. 6. pag. lxii. ubi de liberis hominibus, qui se in servitutem et obsequium Monasterii perpetuo devovebant, hæc habet ex Chartario Vindocinensi : Quidam
quatuor denarios de Capitagio suo, sicut mos sæcularis est talibus facere, super altare Dominicum prædicti loci gratanter imponens, funem quoque collo suo devote circumplicavit.
Vide Expilium Orat. 21.