2. CARIA, Injusta exactio, malatolta. Charta Brientii II. D. Castelli-Brientii apud Augustinum du Pas, in Stemmate Genealogico hujus familiæ :

Quæ omnia libera ab omni consuetudine, exactione, vel Cariæ, seu exterorum vectigalium facio.

Nostri Bononienses seu Morini, ubi contra injusta vectigalia reclamant, aut publicanos conviciis insectantur, etiamnum Cary Cary, inclamare solent, quasi ad seditionem contra istiusmodi prædatores plebem excitare velint. A ϰάρυον seu ϰαρύα, Nux, vox, ut quidam volunt, deducta. Tradit quippe Servius in Virgil. Eclog. 8. in nuptiis

ideo spargi nuces, ut rapientibus pueris fiat strepitus, ne puellæ vox virginitatem deponentis possit audiri.

Quo casu Carya, tumultum et seditionem significabit. Nota est vox apud nostros Charivary, qua ludus turpis et nocivus innuitur, uti et describitur in Synodo Joannis Raguier Episcopi Trecensis,

per quem nuptiis potissime secundis detrahitur non modicum, qui ludus vulgo nuncupatur Charivary, et efficitur cum horridis et blasphemis vociferationibus, et obscæna loquacitate, sub turpi transfiguratione larvarum, injuriosarum, contumeliosisque clamoribus binarum nuptiarum, etc.

Libertates concessæ Nemausensi civitati a Carolo VIII. Rege Franc. ann. 1483 :

Item quod in dicta civitate non possit fieri Chavaricum pro eo, quod alter ex dictis habitantibus convolet ad secundas nuptias, etc.

Froissart. 4. vol. cap. 77 :

Les aucuns estoient armez de cuirs, et les autres de haubergeons, tous enrouillez et sembloit proprement qu'ils deussent faire un Caribary, etc.

Vide Carinare et Chalvaricum, Brodæum in Consuet. Paris. tit. de Feodis art. 37. n. 15. et seqq.