« »
 
CARITIA 1, CARITIA 2.
[]« 1 caritia » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 173c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CARITIA1
1. CARITIA, Annonæ caritas, penuria, Ital. Carizia, Gall. Cherté. Necrolog. MS. Nivern. :
Anno ipso 1221. maxima Caritia ; pavit quotidie circa tria millia pauperum. Chierté,
Sumptus, impensæ, Gall. Dépens, frais, in Chron. S. Dion. lib. 2. cap. 9. tom. 3. Collect. Histor. Franc. pag. 187 :
La bonne dame la royne Crotilde..., nourrissoit ses neveus les fiuz le roy Clodomire en grant Chierté et en grant honour.
Ubi Aimoin. lib. 2. cap. 12. habet :
Solerti nutriebat diligentia.
Vide Caristia 2. et infra Caritudo.
[]« 2 caritia » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 173c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CARITIA2
2. CARITIA, Blandities, Ital. Carezza, Hispan. Caricia, Gall. Caresse. Inquisit. ann. 1288. apud Murator. tom. 5. Antiq. Ital. med. ævi col. 123 :
Et quum Punzilupus intrasset domum, ubi erant hæretici, videntibus omnibus, fecit magnas Caritias, et ostendit magnam amicitiam et familiaritatem dictis hæreticis.