« »
 
[]« 2 carnagium » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 175b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CARNAGIUM2
2. CARNAGIUM, Prandium ex carnibus vel Carnes ipsæ animalium. Vide Carnalagium. Inquisit. ann. 1268. ex schedis Pr. de Mazaugues :
Quæsiverunt a fratre Artiga quod daret eis prandium seu Carnagium ; qui dixit quod tunc non erat paratus : sed dedit eis fidejussorem dominum Guillelmum Aicardum, quod ipse daret eis tantum quod essent contenti, et in vigilia nativitatis Domini misit cuilibet ipsorum unum quadrantem castonis.