« »
 
[]« Carnescere » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 178b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CARNESCERE
CARNESCERE, Carnosum, corpulentiorem fieri, pinguescere, Devenir charnu, gras et potelé. J. Laurent. Helbig. in Commentario in sacram Scripturam quem inscripsit Convivium lætum, latum et lautum :
Carnescunt ab epulis, cracescunt a poculis, intumescunt a massicis.