« 2 cassare » (par C. , 1678), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 204c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CASSARE2
2. CASSARE, Irritum reddere, Gallis Casser, vox frequens in Edictis Principum.
Occurrit etiam in Vita S. Canuti Regis Obodritarum cap. 4. § 17. et apud alios Scriptores.
Papias :
Cassare, evacuare, privare, castrare, unde Cassabundus, instabilis, dubitans, titubans.Charta Offæ Merciorum Regis ann. 790. apud Felibianum in Hist. Sandionysiana pag. xlii :
Evidentia rerum et experientia declarant Cassabundam mortalium vitam, et innumeris cotidie calamitatibus constringi.Vetus Glossar. Sangerman. MS. num. 501 :
Cassabundus, Titubans.Gloss. Isid. :
Cassatur, Castratur.Glossæ Arabico-Lat. :
Cassabundus, dubitans, vel timens.Glossar. Ælfrici :
Cassata, forhrered, i. cassa, abrogata. Cassus, vacuus, inanis. Glossar. Lat. Gr.
Cassum, ϰενόν, μάταιον, ἄϰυρον. Supplem. Antiquarii :
Casso, στερῶ, Privo.Ita non semel in Cod. Theod. unde nescio cur viri docti a Charaxare deducant. Vide Murator. Antiquit. Ital. tom. 2. col. 1179.
P. , 1766.
◊ Ital. Cassare,
cancellare, annullare. Testam. Ms. ann. 1238. Raim. Bereng. comit. Prov. : Si autem posthumum masculum contingerit nos habere, illum generalem hæredem in totis comitatibus, et juribus, et rebus nostris instituimus, Cassata institutione generali Beatricis in dicta posthumi agnatione.Inquisit. ann. 1268. ex Tabul. eccl. Massil. :
Quod statuta facta, tam in civitate superiori quam inferiori, contra libertates episcopi et ecclesiæ, dom. episcopus Massiliensis debebat et poterat ea Cassare.Adde Murator. tom. 12. Script. Ital. col. 1008. Stat. crimin. Saonæ pag. 113. etc.
P. , 1766.
◊ Rumpere, Gall.
Briser. Acta S. Cassiani apud Fontan. in Antiq. Hortæ pag. 355 : Idola Cassavit, etc.