« »
 
[]« 4 castellanus » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 208c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CASTELLANUS4
4. CASTELLANUS, Idem qui alibi Vicecomes. Vide in hac voce. Hujus jurisdictio ab ejus uxore perinde et ejus dapifero exercebatur. Charta Guill. comit. Fland. ann. 1127. ex Cam. Comput. Insul. :
Si quis extraneus aliquem Burgensem S. Audomari aggressus fuerit, et ei contumeliam vel injuriam irrogaverit, vel violenter sua abstulerit, et cum hac injuria manus ejus evaserit, postmodum vocatus a Castellano, vel uxore ejus, seu ab ejus dapifero infra triduum ad satisfactionem [] venire contempserit aut neglexerit, ipsi communiter injuriam fratris sui in eo vindicabunt.
Privil. a Raym. de Agouto domino superiori castri de Masalgis concessa Joan. de Masalgis, qui minorem in eodem loco jurisdictionem habebat ann. 1348 :
Quod possint dictos homines suos inquirere, corrigere, et punire, et facere condemnari pecuniariter de adulteriis voluntariis seu sine violentia perpetratis, tam in malem (marem) quam in feminam cujuscumque sexus ; nec non et de quibuscumque furtis,... et criminibus minoribus, quæ pecuniaria cohertione plecti solent, et maxime de illis de quibus alii Castellani de comitatu Provinciæ, habentes mixtum imperium et jurisdictionem, homines suos puniunt et punire consueverunt, de consuetudine vel de jure.
Vide in Castellum 1.