1. CASULA, Minor casa, seu Ecclesia. Indiculus superstitionum et paganiarum ex Concil. Liptin. ann. 743. apud Lalandum cap. 4 :

De Casulis, id est, fanis.

Litteræ Innocentii II. Papæ pro Ecclesia Cameracensi ann. 1142. apud Miræum tom. 2. pag. 1163. col. 1 :

Molendinum ad portam aquarum, Cambas et mansionarios, omnes pares et casatos, castellum cum Casulis suis.

Ernaldus in Vita S. Bernardi inter hujus Opera tom. 2. col. 1108. edit. 1690 :

Et secedens in Casulam pisatiis torquibus circumtextam, solus meditationibus divinis vacare disponit.

Epist. Cuthberti de obitu Venerabilis Bedæ inter Acta SS. Benedict. sæc. 3. part. 1. pag. 538 :

Et sic in pavimento suæ Casulæ decantans, Gloria Patri et Filio et Spiritui Sancto, et cum Spiritum Sanctum nominasset, spiritum e corpore exhalavit ultimum.

Hic Casula idem est ac cellula. Vide Casa.