« »
 
[]« Cataclysmus » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 217b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CATACLYSMUS
CATACLYSMUS, Gr. ϰαταϰλυσμός, Diluvium, Inundatio. Cyprian. Epist. ad [] Novat. :
Cataclysmus ille, qui sub Noë factus est, figuram persecutionis, quæ per totum orbem nunc nuper supereffusa est, ostendit.
Utitur Agnellus in libro Pontificali apud Muratorium tom. 2. pag. 58. col. 1. et alii plures. Varro lib. 3. de Re Rustica forma plane Græca dixit :
Thebæ ante Cataclysmon Ogygi conditæ dicuntur.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Cataclismus, Idem. Lambertus Ardensis apud Ludewig. tom. 8. Reliq. MSS. pag. 372 :
Quis nesciat in tempore Pharaonis post multos annos a Cataclismo... (Moysen) divina floruisse gratia ?
L. Henschel, 1840–1850.
Cataclysmus apud medicos est Illisio aquæ vehementius aspersæ alicui parti corporis. Vide Forcellinum.