« »
 
[]« Cauprita » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 240b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CAUPRITA
CAUPRITA, Species cucullæ, qua caput tegebatur. Capitulum general. S. Victoris Massil. ann. 1294 :
Ut nullus cucullam seu caputium, quæ quasi Caupritæ videntur, audeat portare.
Supra dicitur Capitta.