« »
 
CENAGIUM, CENAGIUM, CŒNAGIUM.
[]« Cenagium » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 253c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CENAGIUM1
[]« Cenagium » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 253c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CENAGIUM2
CENAGIUM, Præstatio pro jure piscandi cum instrumento, quod quibusdam in provinciis Cesne vel Cene appellatur ; nostris etiam Cenage : unde Cænagium minus recte scribitur referturque ad vocem Cœnaticum, quod de pastu seu refectione intelligitur. Vide in hac voce. Charta Sulpitii dom. Ambaziæ ann. 1203. ex Chartul. Villelup. :
Concessi ut..... aquas, quas habent in Siccia, ab omni Cenagio sint quitæ penitus et immunes.
Reg. Cam. Comput. Paris. sign. Bel ann. 1310. fol. 114. r°. :
Le prin et les Cenages des poissons à Chinon, vij. liv. Tournois.
Vide Glossar. Jur. Gall. v. Cenage.
[]« Cœnagium » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 389b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/COENAGIUM