« »
 
[]« Ceraunium » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 269b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CERAUNIUM
CERAUNIUMponitur quoties multi versus improbantur, nec per singulos obelantur, ϰεραυνόςenim fulmen dicitur. Isid. lib. 1. Orig. cap. 20. Ceraunium sic pingitur (illustration []) ; apud Papiam vero (illustration []), MS. Bituric. sic et apud alios (illustration []) vel (illustration []) vel (illustration []).