« »
 
CEREALIS 1, CEREALIS 2, CEREALIS 3.
[]« 1 cerealis » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 270c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CEREALIS1
1. CEREALIS, Pistor. Gloss. Saxon. Ælfrici : Cerealis, pistor, gristra. Papias MS. Bitur. : Cerealius, Pistor a Cerere, id est, frumento quod aptant. Hinc emendandum Glossar. San-German. num. 501. ubi Cereasius, Pigtor. Fuere olim ædiles, quos Cereales appellabant, quod frumento præessent, Cereale gramen, fruges dixit Gualterus l. 1. Alexandreid. pag. 10.
Cerealis Potus, Cerevisia, in Passione Bercharii. Locum vide in Duciculus. Cereale poculum, eadem notione, apud Saxonem Grammaticum in Præfat. ad Histor. Danicam. Vide Ceria.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Cerealis, Isidoro in Glossis, Qui ad sacra stat, nempe Cereris, Sacerdos Cereris, ut post Martinium adnotat Grævius. Hic addit ex Glossis : Δημητριαϰός, Cerealis, qui sic dicitur, inquit, ut Quirinalis, Martialis, Augustalis.
[]« 2 cerealis » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 270c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CEREALIS2
2. CEREALIS, Cursor, nuntius. Hieron. lib. 3. contra Ruffinum cap. 1 :
Idcircone Cereales et Anabasii tui per diversas provincias cucurrerunt ?
Vide Celer.
[]« 3 cerealis » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 270c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CEREALIS3
3. CEREALIS, Servus, qui censum capitis sui in cera præstabat. Charta Henr. IV. imperat. ann. 1065. tom. 1. Hist. Trevir. Joan. Nic. ab Hontheim pag. 409. col. 2 :
Nulli advocato vel hunnoni subjaceant ; sed tantum abbati, sicut censuales vel Cereales.
Alia ann. 1112. inter Probat. tom. 1. Hist. Lothar. col. 531 :
Præbendarii autem qui fratribus infra claustrum serviunt,... sive dagescalci aut censuales, qui Cereales dicuntur, sive piscatores aut pistores, etc.
Vide in Cerarius.