CERRITUM, Cerretum, Silva, ex fagis quas Hestres dicimus, constans, Italis Cerreto, ex Cerro, fagus, vel quercus. Vetus Charta apud Ughellum in Fesulanis Episcopis tom. 3. pag. 300 :

Omnem terram quæ est ad unum tenentem cum Cerrito arborosa, quamque et sine arboris, quæ istis terminis concluditur, etc.

Alia Grimoardi Episcopi Pisani pag. 404 :

Cum prædictis petiis de terris,... cum scopeto, et Cerreto, seu silva et monte, etc.

Gregor. Mon. in Chron. Farfensi, apud Murator. tom. 2. part. 2. col. 440 :

Quidam Pando donavit in hoc Monasterio casalem Mempini... et campum Auriellani... et Cerritum unum in Narnate.

] Cerru a Quercia distincta in Chart. Langob. ann. 760. ap. Brunetti pag. 570 :

Et super illo duo testucli sunt duo quercias et super ipse una Cerru terseratu et super ipsa Cerru vade signa inter campu et silva.

Vide Forcellin. in Cerrus et Academ. Cruscan. in Cerruto.