« Chaçaator » (par P. , 1766), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 282b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CHACAATOR
CHAÇAATOR, Chaçator, Equus venatorius, poetis nostratibus Chaceor, Chaceour,
et Chasceor. Comput. ann. 1239. MS. :
Item pro uno Chaçaatore comitis Boloniensis, xxij. lib. Turon..... Pro uno Chaçaatore baio regis, etc.Alter ann. 1244 :
De quodam Chaçatore liardo, xvj. lib. xvj. sol.Occurrit pluries ibi, ut et in Comput. ann. 1245. ex Bibl. reg. Vitæ Patrum MSS. :
Vide Caçor in Caciare.De son Chasceor descendi,Et li hermites entendiA lui servir de canqu'il pot.Quant son cheval atourné ot, etc.