« »
 
[]« Charruagium » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 291c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CHARRUAGIUM2
CHARRUAGIUM, Dicitur de terris, quæ aratro vel propria caruca coluntur, idem quod Dominicum 3. Vide in hac voce. Charta ann. 1229. in Chartul. Arremar. ch. 31 :
Notum facimus,... quod nobilis vir Erardus de Chacia... terras illas, quas Charruagio suo posuerat et ponere poterat,... et omnes terras quas communitatis, quas nos et homines nostri ad nostras karrugas tenebamus, nobis concessit... Dictas terras ad suum Charruagium de cetero poterit accipere.
Vide supra Carrucagium 2. et Charuagium.