![[]](img/image.png)
«
1 chauma » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans
du Cange,
et al.,
Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 300c.
http://ducange.enc.sorbonne.fr/CHAUMA1
1. CHAUMA,
Καῦμα, Æstus, apud Muratorium tom. 3. pag. 435.
col. 2. in Vitis Rom. Pontif. :
Quia vero æstivum Chauma imminebat, etc.
Vide
Cauma 2.