« »
 
[]« 1 chauma » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 300c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CHAUMA1
1. CHAUMA, Καῦμα, Æstus, apud Muratorium tom. 3. pag. 435. col. 2. in Vitis Rom. Pontif. :
Quia vero æstivum Chauma imminebat, etc.
Vide Cauma 2.