« »
 
[]« Chella de seda » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 302b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CHELLA
CHELLA de Seda, Spira setæ, Gall. Echeveau de soye. Tabular. S. Petri Vosiensis fol. 7. v° :
Omnibus hominibus notum sit, quoniam Alaïdis uxor Geraldi Rofiniaci dedit Domino Deo et S. Petro Vosiensi in manu Rainaldi Monachi filii sui totum quod habebat in manso de Clian pro salute animæ suæ. Hoc audierunt et concesserunt filii ejus Ugo et Petrus Rofiniaci. Hujus rei auditores Bernardus Presbyter de Sadra et Geraldus Arnaldi. Deditque et Rainaldus filius suus per hoc unam Chellam de seda.