« »
 
[]« Cheopina » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 304c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CHEOPINA
CHEOPINA, Quarta pars œnophori Gallici, nostris Chopine. Nancelius in Vita Rami :
Potio vini bene diluti, eaque mediocris, et infra heminam, quam Cheopinam Græca imitatione dicimus, ἀπο τοῦ χέειν ϰαὶ πίνειν
; quod mutuatus est ab hoc Baifi loco de Re vascularia :
Cheopina, une Chopine
, a Græco χέε πίνειν :
quod in ea tantum funditur, aut hauritur, vini, quantum homo sitibundus uno haustu adsumere possit.
His præiverant Budæus, Postellus, et Robertus Stephanus, quos sequitur Lancelottus. Menagius omnes improbat in Dictionario Etymol. Gall. ubi simplicius vocem Chopine deducit a Cuppina diminutivo Cuppæ.