« »
 
[]« Chorearius » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 314a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CHOREARIUS
CHOREARIUS, Clericus seu Capellanus, qui choro debet interesse. Hist. Dalphin. tom. 2. pag. 14. col. 1. in Præeminentiis spiritualibus et temporalibus Archiepiscopi Ebredunensis :
Item Ebred. Archiep. habet omnimodam jurisdictionem, punitionem et correctionem in præpositum Capitulum et dignitates et personatus in dicta Ecclesia obtinentes, et etiam in Canonicos, Chorearios, Clericos et quascumque personas Ecclesiæ Ebredun.
Ibidem pag. 135. in Statuto Episcopi Gratianopolit. ann. 1257 :
Præterea sciendum est, quod prædicti duo Canonici vel plures, si augmentatis facultatibus ipsius domus in posterum crearentur usque ad quatuor cum Clerico suo sint Chorearii, et liberam tam in anniversariis, quam in aliis tanquam Chorearii recipiant, etc.
Vide Chorarii et Correarius.