« »
 
[]« Ciadda » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 322c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CIADDA
CIADDA, Cialda, Crustulum, Italis Cialda, Gallis Oublie. Vita B. Columbæ Reatinæ tom. 5. SS. Maii pag. 345 :
Distributis etiam largius azymis non paucis, quos vulgariter Ciaddas dicimus, eo forte quia ob haustum cum cyatho dantur. Quidam nebulas paniceas nominant.
Acta S. Petri a Cruce tom. 2. Julii pag. 446 : []
Cumque præ ægritudine infirmis præsentia adesse non posset, eosque solito crucis signo sanare, ad ipsos quasdam schedulas in pane azymo, qui vulgo dicitur Cialda scriptas mittebat, in quarum prima hæc verba erant. Christus † natus ; in secunda Christus †† passus ; in tertia Christus ††† resurrexit, quibus multos sanabat.