« »
 
[]« Cialdones » (par L. Favre, 1883–1887), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 323a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CIALDONES
CIALDONES. Ciaddæ, cialdæ, Italis, Cialda, Gallis oublie :
Et postquam Cialdones et ultimus potus esset, ut prefertur, cum magna saltem confusione consumptus. (Diar. Burchardi, ed. Thuasne, 1. 122.)