![[]](img/image.png)
«
Cinabrium » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans
du Cange,
et al.,
Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 329c.
http://ducange.enc.sorbonne.fr/CINABRIUM
CINABRIUM, Cinnabaris, Gall.
Cinabre, Ital.
Cinabari, Cinabarino et
Cinabro. Chronicon Parmense ad ann. 1287 :
Et ob hoc fuit ordinatum, quod
unus alius liber de novo fieret ad exemplar illius, qui erat ad sacristiam Majoris
Ecclesiæ, et qui deberet rubricari de Cinabrio.
Vide
Cinnabar.