« »
 
[]« Cinabrium » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 329c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CINABRIUM
CINABRIUM, Cinnabaris, Gall. Cinabre, Ital. Cinabari, Cinabarino et Cinabro. Chronicon Parmense ad ann. 1287 :
Et ob hoc fuit ordinatum, quod unus alius liber de novo fieret ad exemplar illius, qui erat ad sacristiam Majoris Ecclesiæ, et qui deberet rubricari de Cinabrio.
Vide Cinnabar.