« »
 
[]« Cindacum » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 330c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CINDACUM
CINDACUM, f. pro Cendatum, Pannus sericus, apud Rymer. tom. 4. pag. 363 :
De pannis Tarsen, de serico, de Cindacis, de seta et aliis diversis mercibus, etc.
Vide Cendalum.