CINERARIUM, Sepulcrum, conditorium in quo cineres mortuorum conduntur, in veteribus Inscript. apud Gruterum 418. 12. 663. 3. 850. 10. Hinc Cinerarii fines, et sepultuarii, apud Gromaticos pag. 304. Locus in sepulcro, vel urna in qua cineres reconduntur. Vide Forcellinum. Donatio in cippo marmoreo ann. U. 927. ap. Spangenb. in Tabul. Negot. num. 22 :

Ollaria num. 4. Cineraria 53. intrantibus parte laeva, quæ sunt in monumento T. Flavii Artemidori.

I. CINERARIUS, Qui pulvere unguentario capillos conspergit. Ugutio : Cavillo, qui calamistrum calefacit, scilicet ferrum quo capilli crispantur, hic vulgo Cinerarius dicitur. Vox Varroni, Catoni, et aliis nota. Gloss. Lat. Græc. : Cinerarius, δοῦλος ἑταίρας. Concilium Eliberitanum can. 67 :

Prohibendum ne qua fidelis, vel catechumena, aut comatos, aut viros Cinerarios habeant : quæcunque hoc fecerint, a communione arceantur.