« »
 
[]« 2 cinerarius » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 331a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CINERARIUS
2. CINERARIUS, Qui ex herbis desiccatis in nemore cineres conficit, Cendrier, in Statuto Francisci I. Regis Franc. ann. 1518. pro Forestis art. 9. Charta ann. 1103. ex Tabulario S. Arnulphi Crispiacensis :
Stephanus Comes volens ire Hierusalem,... de iis quæ usurpaverat, satisfecit : usurpaverat namque griariam, et circam, exartos, et Cinerarios, et molendinum, etc.
Chartul. SS. Trinit. Cadom. fol. 41 :
Hæc destructio (nemorum) facta est per carbonarios et per Cinerarios et per vinditiones.
Charta Alienoræ Comitissæ S. Quintini ann. 1193. in M. Pastorali Eccles. Parisiensis lib. 3. Ch. 1 :
In prædicto nemore habeo Cinerarium, pedicarium, archiarium, exartatorem, etc.
Occurrit etiam ibidem infra. Inquisitio de Foresta Aquilinæ in Regesto Philippi Aug. Herouvalliano fol. 118 :
Cendrerius habet vivum nemus ad faciendum suum recoctum, unum scutellarium se altero ad suum usuarium.
Porro cineres confici in forestis Regiis absque licentia vetant passim Regum Statuta de Forestis, ann. 1518. art. 9. ann. 1547. 1566. 1605. etc. apud Claudium Rousseau in Collectione Statutorum pro Forestis.